O Αctive Member AKA Ενεργό Μέλος ΑΚΑ BD Foxmoor ΑΚΑ αλεπού του βάλτου AKA Μιχάλης Μυτακίδης είναι ένας ενεργός από τα μέσα της δεκαετίας του '90 μουσικός. Η μουσική του δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα εδώ και τριάντα χρόνια ούτε το ύφος και η θεματολογία των στίχων. Επίσης, δεν έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται στο κοινό. Η μουσική του έχει κατά καιρούς βαφτιστεί (από τον ίδιο) hiphop, lowbap (η ελληνική απάντηση στο boombap;), έντεχνη και εναλλακτική. Η ουσία παρέμεινε η ίδια. Υπάρχει ένα ηχητικό χαλί που αποτελείται είτε από μια σαμπλαρισμένη (κλεμμένη) μίνιμαλ μουσική κι ένα αργό beat είτε από μια live (uncredited) παιγμένα μίνιμαλ μουσική κι ένα αργό beat. Πάνω σε αυτό ο Ποιητής τραγουδά πάνω σε δυο τρεις νότες με αργή βραχνή φωνή, ώστε το τραγούδισμα το τόσο απλοϊκό μοιάζει κάπως με απαγγελία. Καμιά φορά όταν θυμώνει ο Ποιητής φωνάζει στη μέση του τραγουδίσματος κάποιο αγωνιστικό σλόγκαν κι επιστρέφει στην χαμηλής έντασης και σπηλαιώδη ερμηνεία του. Οι στίχοι έχουν μερικές φορές μια χαλαρή θεματική, αλλά τις περισσότερες φορές είναι εντελώς ασύνδετες ασυνήθιστες και κάποιες φορές δικής του επινόησης λέξεις, συνήθως ουσιαστικά στη σειρά που δεν σχηματίζουν καν συντακτικά πρόταση. Δεν λείπουν ενίοτε και οι σολοικισμοί που ίσως συγχωρούνται λόγω του ποιητικού και του ιδιαίτερου χαρακτήρα της διαλέκτου. Εμφανισιακά ο Μυτακίδης είναι εξωφρενικά παχύσαρκος με γκρίζα λιγδιασμένα μαλλιά καθώς κοντεύει τα πενήντα, αποτελώντας όχι μόνο ένα αντιαισθητικό θέαμα αλλά και ένα αρνητικό παράδειγμα στο κοινό του αφού η παχυσαρκία και η κακή διατροφή είναι συνδεδεμένη με πολλές αντρικές και μη μοιραίες ασθένειες όπως καρκίνος, χοληστερίνη, καρδιακή ανεπάρκεια, ανεύρυσμα κλπ. Το eye candy δίπλα στην τερατώδη παρουσία του κάποτε ήταν ο Νικήτας Κίντ, ένας πάλαι ποτέ γοητευτικός μουσάτος lookalike του Iησού.
Σήμερα η μόνη συνοδευτική ''γοητευτική'' παρουσία που του έχει απομείνει είναι η 40άρα Γιολάντα, αδελφή ξεχασμένου ράπερ και απόφοιτος αγγλικής φιλολογίας (για τους κύκλους των αποφοίτων σχολής μαγειρικής και ΙΕΚ γραφιστικής, αυτό ειναι μεγάλη μόρφωση...). Από μικρό κορίτσι, δεν δούλεψε ποτέ ως δασκάλα αγγλικών αλλά είναι σύντροφος του χωρισμένου με παιδί Μυτακίδη από τη μακρινή δεκαετία του '90 όταν ήταν ακόμα ένα φτωχό χυμώδες και φιλόδοξο λαϊκό κοριτσάκι κι αυτός τριαντάρης. Σήμερα, δεν έχει αλλάξει πολύ. Τα μάγουλά της είναι λίγο πιο μεγάλα. Έχει τον ερωτισμό της αλβανίδας μας παραδουλεύτρας με χοντρά χέρια και μπράτσα, χοντρά πόδια στα όρια της ελεφαντίασης και πλατειές πατούσες. Είναι ο τύπος της κοπέλας που γαμάς όταν έχεις κάβλες και μετά ντρέπεσαι να το πεις στη μαμά σου μη σε πει λιγούρη κι απελπισμένο. Εσχάτως έχει κάνει και μπάκα και μοιάζει κάπως πιο ταιριαστή δίπλα στον παχύσαρκο εραστή της με τον οποίο έχουν μια κόρη. Και τα δυο παιδιά από τις διαφορετικές του σχέσεις, ο Μυτακίδης τα βγάζει πάνω στη σκηνή αρκετά συχνά.
Παρά το χυδαίο και λαϊκό τους παρουσιαστικό και το κλασικό βίντεο που ο χοντρός χόρευε πάνω στο τζηπ του γύφτου με τις πατάτες, προβάλλονται και από mainstream media σαν άνθρωποι του πνεύματος και όχι μόνο του οινοπνεύματος με ποιητικό λόγο και άποψη επί παντός επιστητού. Η παχύσαρκη σύντροφος ράπερ έχει φτιάξει και μια δική της καριέρα με την επίβλεπη και τους στίχους μάλλον του συντρόφου της και διάφορα βίντεο κλιπ στα όρια του κιτς που εμφανίζεται με μακρυά μαλλιά ράστα, λουλούδια και μακρυά λευκά φορέματα θυμίζοντας κάτι ανάμεσα σε Ξωτικό, την Φαραντούρη και την ιπποποταμίνα στη Φαντασία. Ένα βίντεο όπου βλέπουμε τις γυμνές της πατούσες είναι cult classic για τους ποδολάγνους ηδονοβλεψίες.
Έκπληξη προκάλεσε πως αυτό το παρωχημένο τσίρκο μάζεψε 8000 ψυχές στο ΟΑΚΑ, κατά δήλωση
του Μυτακίδη. Ακόμα κι αν πούμε πως ο Μυτακίδης είπε ψέματα, ακόμα κι αν μάζεψε 6000 ή 7000 η κοσμοσυρροή στις φωτογραφίες προκαλεί εντύπωση. Ποιος τραβιέται μέχρι το ΟΑΚΑ για να δει έναν μεσόκοπο παχύσαρκο one-man-band να πατά κουμπιά στο mpc και να αγκομαχά εν έτει 2015, χωρίς συμμετοχές ή εκπλήξεις, πέρα από την σουρεαλιστική δήλωση πως είναι η τελευταία εμφάνιση του μονομελούς σχήματός του; H νοσταλγία έπαιξε ρόλο, αλλά δεν αρκεί. Η ταμπέλα ραπ μουσική ακόμα ελκύει τη νεολαία, αλλά δεν αρκεί. Η ταμπέλα έντεχνο ελκύει τις αγάμητες ή κακογαμημένες χοντρές αλλά δεν αρκεί ούτε αυτό για να φτάσει να γεμίσει ένα γήπεδο στην κυριολεξία! 8.000 άνθρωποι σήμερα είναι ένα τεράστιο ποσό, καθώς το πρώτο πράμα που σκότωσε η τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση είναι η φτηνή και κακόγουστη διασκέδαση, που μαδούσε τις τσέπες των άφρονων νεόπλουτων για 20 χρόνια ευμάρειας. Αυτό το κιτς που μοιάζει απόηχος του παρελθόντος είναι ένα ζωντανό παρόν. Με τα επικοινωνιακά του τρικ και την προσεχτική προβολή από τις εφημερίδες και τα περιοδικά, καθώς και την συχνή παρουσία του στο Πέραμα όπου έχει και μικροεπιχειρήσεις και καθημερινή επικοινωνία με τον κόσμο, έχτισε αυτά τα είκοσι χρόνια μια γερή βάση που είναι όλη δική του. Αυτοί οι 8.000 είναι η οροφή του, αλλά είναι μια μεγάλη οροφή. Είναι φτωχά, αριστερίζοντα και χαμηλού κοινωνικού και πνευματικού επιπέδου που ζουν ανάμεσά μας και ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων ή και απουσίας αυτών, πιστεύουν στο Μιχάλη Μυτακίδη και το παραμύθι του χωρίς τέλος. Θα ακούνε Μυτακίδη ακόμα και τα παιδιά τους, ίσως κι όταν πεθάνει ο Μυτακίδης από το φαί και αναλάβει τα ηνία της επιχείρησης η πολυαγαπημένη του σύντροφος και η κόρη της. Στο Youtube τα Views των βίντεό του με δυσκολία ξεπερνάνε τις μερικές χιλιάδες. Το κοινό του όμως δεν μπαίνει στο internet πολύ, Παίζει να μην έχει και laptop ή smartphone καν. Ανακαλύπτει τη μουσική του χέρι με χέρι, σε αριστερές συγκεντρώσεις και βίαιες διαδηλώσεις. Είναι ένα φαινόμενο που έχει εκλείψει στην Ευρώπη και στην Αμερική αλλά συνεχίζει να υφίσταται στις χώρες της Αφρικής και στην Ελλάδα. Ακόμα και τα διαδικτυακά φασιστοειδή παραληρήματα του Μυτακίδη δεν έχουν αξία για αυτό το κοινό.
Ή τα κουτσομπολία των ράπερ για πράξεις βίας και οικονομικής εκμετάλλευσης εις βάρος τους. Ο Μυτακίδης έχει χτίσει ένα κοινό περιορισμένο κι αυτό όπως το σύνολο των χιπχόπερς που στην πλειοψηφία τους τον απορρίπτουν, χαμηλού επιπέδου και περιθωριακό αλλά πιστό και σταθερό όπως κανένα άλλο ραπ σχήμα δεν έχει. Εκτός αν θεωρήσουμε πως αυτό που κάνουν ποτέ δεν ήταν ραπ, οπότε δεν υφίσταται η σύγκριση.
